Alweer ruim twee weken verder, wat betekent dat ik nog maar twee weken te gaan heb hier! Mijn vorige blog eindigde halverwege mijn (tweede) week (in Sri Lanka), in Hanguranketa, waar ik hielp bij een preschool en tempels renoveerde. Het was een hele leuke week, weer een totaal andere ervaring dan het leven in de stad zoals Kandy. Het voelt alweer ontzettend lang geleden, zo snel gaat de tijd hier en ik ben ontzettend druk met allerlei leuke en gave dingen.

Verbranden in Trincomalee

Op vrijdag 21 juli was het weer tijd om te reizen, want in de weekenden zijn we vrij. Samen met een aantal uit Hill Country en een deel van mijn introductiegroep reisden we af naar het strand in het noordoosten, Nilaveli. De bussen zijn hier echter nog steeds niet comfortabel en bloedheet en die zeven uur duurden dan ook eeuwig, maar all for the best! Ik deelde een kamer met de Australische Maddey en een jongen uit de UK, wat echt super chill was, en daarnaast was een goed bed en warme douche ook wel heel aangenaam. Zaterdagochtend stond snorkelen op de planning, met een bootje over de oceaan (die ik voor het eerst in mijn leven zag) naar Pigeon Island. Ik ben als de dood voor vissen (voor degenen die dat nog niet wisten.. :')) dus ik zat niet heel relaxed in het bootje, die ook nog eens opbotste tegen alle golven, die ik ook niet gewend was. De eerste stappen in het water waren doodeng en toen ik mijn gezicht naar de vissen keerde in het water wist ik niet wat ik zag. Echt hele mooie vissen, alle kleuren, groot en klein. Ik had geen idee wat ik kon verwachten, maar dit viel absoluut niet tegen. Het was ontzettend mooi en voor deze vissen ben ik niet bang, yay! De eerste haai die we zagen daarentegen was wel schrikken, maar hoe vet. De volgende dag super vroeg opgestaan om een, helaas bewolkte, maar nog steeds mooie, zonsopgang te zien aan het strand. Met zweet op onze verbrande lichamen keerden we na een top weekend weer terug naar Kandy.

Vooral zweten

De derde week stond in het teken van hiken! Als klein meisje sleurden papa en mama ons mee de bergen in, soms met tegenzin, maar nu heb ik al het plezier weer teruggevonden en ben ik ze super dankbaar (dus dankjewel papa en mama!). We hebben een wandeling gemaakt door theeplantages en rijstvelden om verschillende soorten tempels te bezoeken, een berg beklommen met op de top een hele hoge spiraalvormige toren (die was wel pittig), door de theeplantages gelopen en de Google-plaatjes in reallife gezien. Donderdag richting Dambulla, waar we nog cave temples gezien hebben, om daar de nacht door te brengen. Na een fantastische maaltijd (wel weer rice&curry), mooie zonsondergang en een super gezellig kampvuur, een nacht zonder deken (geen succes). De laatste dag van deze week was eindelijk tijd voor Sigiriya! Een heilige rots voor de Sri Lankaanse mensen en waarschijnlijk ook een van de meest gevonden Google-plaatjes als je zoekt op Sri Lanka. De rots zelf beklimmen was tof, maar het gaafst was de rots die we daarna deden, met uitzicht op Sigiriya. Helaas kwam ook aan deze week weer een eind.. maar gelukkig weer een weekend in zicht!

Domme toeristen

Vrijdag avond 28 juli was een van mijn eerste avonden met een beetje rust. Bijna iedereen was aan het reizen, dus dat was heerlijk! Al was het afscheid nemen van Christina en Lotte, reisgenootjes, echt minder leuk. De volgende dag vroeg op (sorry Dumi), met de bus naar Anuradhapura, waar in Maddey weer zou meeten. Onze timing was heel toevallig zo perfect dat ze in mijn bus instapte, dus we konden 'samen' reizen (de bus was zo vol dat communicatie niet mogelijk was). Het was een chaotisch weekend, met heel veel lachen en de domme toerist uithangen. We hadden een fiets gehuurd, wat echt gevaarlijk is hier eigenlijk, en wilden het oude centrum bezoeken. We zijn uiteindelijk niet veel verder gekomen dan de oudste boom van de wereld, waar een enorme ceremonie gaande was en we maar gewoon aan mee hebben gedaan. Een hele vette ervaring wel. Minpuntje: inde bus terug moest ik er super plotseling uit, dus echttriest en kortafscheid genomenvan Maddey.

Weeshuis voor gehandicapten

Afgelopen week heb ik in een weeshuis voor gehandicapten gewerkt. De eerste dag was wel even schrikken, er zijn hele gehandicapte kinderen die niet kunnen praten en lopen, maar ook een aantal die ondanks hun beperking een goed leven zouden moeten kunnen leiden. Rosan en ik moesten de eerste dag helpen bij de groep die het minst kan, wat betekende dat we kinderen/vrouwen met stoel en al op moesten tillen, om ze naar het lokaal te verplaatsen en met ze tekenen, wat eigenlijk meer voor ze tekenen was. Het was heftig en zwaar, lastig om te zien dat het zo primitief is en ze zo weinig hebben, maar ook mooi om te zien dat ze geholpen worden en wij als vrijwilligers echt iets kunnen toevoegen. Een zware, maar zeker waardevolle week dus, met heel veel herinneringen, nu al.

Dansen in Sri Lanka

De donderdag zijn we trouwens vrij met dit project. Een aantal weken hadden Silke en ik weer afgesproken (meisje die ik ontmoet had op het vliegveld) in een café, wat heel fijn en gezellig was, en waar we een jongen leerden kennen die danst in Kandy. Via Instagram contact gehad en zo ben ik, samen met Lauren van het vrijwilligersproject, donderdag bij een dansles beland!! Nog nooit heb ik hiphop gedanst, dus een uitdaging was het zeker, maar het was zó ontzettend, mega leuk. Een super bijzondere ervaring en ook zij waren heel enthousiast. Na het dansen verdienden we goed voedsel, even geen rice&curry. Ik weet niet of ik eerder zo genoten heb van 'simpele' pasta carbonara, maar het was heerlijk! En dat was het nog niet, want 's avonds was het tijd voor de Perahera. Een jaarlijks, groot festival in Kandy. Tien dagen achter elkaar een optocht met olifanten, dansers, vuur, muziek en meer vanaf de temple of tooth door de stad!

GEEN MUZIEK, wel blog

Het is nu zondagmiddag, in de bus terug naar Kandy. Spotify kan maar dertig dagen offline wat betekent dat ik geen muziek meer heb komende weken?! Geen muziek is echt drama, maar in elk geval eindelijk even tijd (en zin) gevonden om een nieuwe blog te schrijven dus :). Het afgelopen weekend was zo veel, druk, bijzonder en tof, dat spaar ik tot de volgende blog! Maar eerst nog een flink aantal uur reizen, so wish me luck.

Liefs